woensdag 22 oktober 2014

Eigenlijk niet veel te melden.

Jammer genoeg moeten we vandaag de Queen Mary verlaten. De cruise door het verleden is teneinde en we zijn weer aangekomen in de haven van 2014. We doen het ontschepen wel op ons gemak want we hoeven pas uiterlijk 12:00 uur van boord. We hebben vandaag toch alleen maar een lange autorit voor de boeg.
Nadat we op ons gemak zijn wakker geworden pakken we ons spullen weer in. Zo'n rondreis is ontzetten leuk maar iedere keer wel weer alles uitpakken en weer inpakken is best wel lastig.
Fris gewassen verlaten we onze hut en gaan we weg. Aan de poort zijn nog wel wat probleempjes met het verlaten van het parkeerterrein. De slagboom doet het niet, maar al snel is er iemand ter plaatse. De slagboom zou moeten reageren op ons pasje van de kamer maar er gebeurt niets. De behulpzame man doet handmatig de slagboom open en Ton trapt het gaspedaal in en de 6 cilinders van de Chevy motor maken weer een mooi geluid. Op naar Palm Spings.

Omdat we geen ontbijt op het schip hebben genomen zoeken we onderweg naar een IHOP of Denny's. Geen van beide ketens zit hier in de omgeving maar we zien wel een Mimi's Café. Dit is een lokale diner keten. We eten daar een lekker ontbijt.



We blijven niet te lang hangen want we moeten nog 400 km waarvan een groot gedeelte door de bergen. Weer heb ik een route gemaakt met zo min mogelijk snelwegen en zo veel mogelijk binnendoor en dat kost nu eenmaal flink wat tijd, maar je ziet veel meer leuke dingen.



Als we beneden in dit dal komen stoppen we nog even bij onze vrienden van de Walmart en doen wat kleine boodschappen en eten we een broodje bij de Subway.




Na dit dal is de rit alleen nog maar de bergen in. Zo mooi ! Als we in de San Bernandino Mountains komen ziet het er allemaal weer heel bekend uit. Deze weg hebben we in 2000 ook gereden. Op een gegeven moment komen we bij een uitzichtpunt waar we 14 jaar geleden ook gestopt zijn en toen erg onder de indruk waren over het uitzicht. Beneden zie je de weg als een zwarte dropveter lopen en in de verte ligt Palm Springs.











Onwijs !!! Wat een uitzicht !!

Als we eenmaal beneden in het dal zijn komen we al snel bij Palm Springs en vinden we het hotel erg makkelijk mede dankzij de navigatie van vriendje Rémon en natuurlijk ook dankzij ons geheugen want in dit hotel hebben we in 2000 ook geslapen.




We rusten wat uit in de kamer en gaan 's-avonds eten bij de Cheesecake Factory. Daar gaat helaas het één en ander fout met de bestelling van Ton, het verkeerde gerecht wordt voorgezet en hij krijgt de verkeerde frisdrank, maar dit alles wordt snel goed gemaakt. Dit zijn we niet gewend van de Cheesecake Factory, maar ja iedereen maakt wel eens fouten dus ook deze serveerster. Helaas voor haar laten we dit wel merken in haar fooi.......

Na het eten kijken we nog wat TV en ik ben te moe voor het blog dus dat komt later wel. Morgen gaan we naar Joshua Tree National Park en hopen we de San Andreas breuklijn te zien.

6 opmerkingen:

  1. Wat een waanzinning mooie foto's ......Enjoy verder

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe durf je deze titel boven je verhaal te zetten. Voldoende bijzonderheden volgens mij. Geniet van alle 'eigenlijk niet veel bijzondere' dagen die nog komen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige foto's weer! En dat ontbijt ziet er ook zeer smakelijk uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toppie weer allemaal, begint dat vele rijden al te vervelen :) ziet er allemaal weer geweldig uit. Als jullie terug zijn, zullen we eens kijken wat voor routes wij van jullie kunnen pikken voor volgend jaar ;) Veel plezier verder

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oe lala...dat willen we allemaal wel; verwend worden bij Madame Mimi!

    BeantwoordenVerwijderen