vrijdag 24 oktober 2014

Zoveel kilometers maar de moeite waard.

Vandaag de langste autorit van de vakantie. Bij het plannen van de vakantie wilde ik eigenlijk niet zover rijden in 1 dag maar dat zou betekenen dat we maar 1 dag in Flagstaff zouden kunnen blijven en ik dingen moest gaan schrappen, en dat wilde ik nou ook weer niet. Dan maar vroeg opstaan en samen een aantal uur rijden, dan ging het vast wel lukken dacht ik.

De planning was om uiterlijk om 7:00 uur weg te rijden uit Palm Springs. Mijn biologische wekker maakte mij dus al om 5:15 uur wakken, maar helaas mijn lichaam wilde niet zo vroeg wakker worden dus ik viel nog even in slaap tot 7:00 uur. Nou ja, dan maar wat later weg. Eerst alles weer ingepakt en in de auto gedaan en nog even genieten van het ontbijt op deze geweldige locatie.



We vertrekken een uur later dan gepland. Eerst even tanken, de benzine is hier in vergelijk met Florida duurder maar voor onze begrippen nog steeds goedkoop. De dikke V6 motor van de Chevy lust een slokje maar 1 op 10 gemiddeld is best goed.
Omdat deze rit zo lang is doen we veel kilometers op de snelweg. We zitten dus al snel in Arizona. Na 3 uurtjes van 120 km/u zoeven op de snelweg, verlaten we deze en zoeven met 100 km/u over de provinciale wegen.


Het landschap is weer totaal anders. Vlak en in de verte bergen, en andere begroeiing. Langzaam komen ook de cactussen in het landschap te voorschijn.




Hier en daar duikt er een berg op en langzaam komen we in een gebied waar we toch stijgen en het echte Arizona landschap verschijnt.


Plotseling zien we in de verte veel blauw-blauw-rood-rood. Er is iets gebeurt. We kunnen niet verder rijden want de weg is versperd door brandweer, politie en ambulance. Er staat een vrachtwagen in de berm met schade en rechts liggen allerlei brokstukken. Dat ziet er niet goed uit en we verwachten dan ook dat er achter die blokkade het andere slachtoffer staat van de aanrijding.


En ja hoor, er is inderdaad een personenauto op één of andere manier in aanrijden gekomen met de vrachtwagen. De auto is flink beschadigd maar het ziet er goed uit voor de inzittenden want de kooiconstructie van de auto is nog goed in tact. We mogen er langzaam voorbij.


De rit gaat verder omhoog en we komen zelfs op 1500 meter hoogte. Het landschap wordt steeds meer het bekende Arizona landschap. We verlaten even de route voor een korte lunch bij "Koos in de doos". We zijn op de helft en voelen ons nog steeds lekker fris.


We verlaten de locale weg en gaan weer de snelweg op. Daar stoppen we even op een parkeerplaats voor een sanitaire stop. Deze parkeerplaats is gelijk een mooi uitzichtpunt, ik wil een stukje het landschap in maar er staat dit bord dus we doen het maar niet.


Na 10 minuutjes pauze gaat de rit weer verder, nog steeds zijn we fris en fruitig en Ton is nog lang niet moe dus hij kruipt weer achter het stuur.


De afdalingen in de bergen zijn hier bijzonder stijl, er zijn zelfs uitwijkplaatsen voor vrachtwagens voor het geval hun remmen het niet meer doen. Bizar wat stijl hier.....gaaf !!



We verlaten de snelweg weer en rijden nu richting Sedona. Dit gebied staat bekend om zijn rode bergen. In 2000 waren wij hier ook maar door een fout in de planning toen kwamen wij hier aan toen de zon onderging dus hebben we niet veel van al dit moois kunnen genieten. Gelukkig zijn we er nu wel op tijd.


De eerste rode bergen duiken op.



We stoppen natuurlijk even bij een aantal uitzicht punten.







We rijden van uitzichtpunt naar uitzichtpunt en blijven daar op iedere plaats even staan en genieten van al dit moois.











Als we de stad Sedona, wat trouwens enorm gegroeid is de laatste 14 jaar, veranderen de bergen weer in bruine en witte en worden de wegen smaller en de bomen weer hoger. Wat een diversiteit !
Na 80 km komen we in Flagstaff en het hotel is snel gevonden. Het is hier stukke kouder.

Jammer genoeg is dit hotel een tegenvaller wat betreft de kamer en hun faciliteiten. Geen gratis WiFi, ik moet $10 betalen voor 2 dagen, geen koffiezetapparaat op de kamer en geen gratis ontbijt in de ochtend. Maar gelukkig zitten hier wel veel restaurants in de omgeving.
We zetten onze koffers in de kamer en rustte even wat uit van deze bijzonder lange rit. Achteraf viel het wel reuze mee want echt moet zijn we niet.

We gaan wat eten bij de Olive Garden maar dan slaat de vermoeidheid wel toe. Ik val bijna met mijn neus in de aardappelpuree in slaap dus we gaan na het eten direct weer naar het hotel. Daar wil ik het blog gaan schrijven maar dan gebeurt er iets verschrikkelijks........... Mijn MacBook loopt vast !!!!! AAAAAAHHHHHHH !!!!!! HELP !!! PANIEK !!! Hij doet echt helemaal niets meer. Gelukkig hebben we de iPad nog en ik kijk even op internet naar een oplossing. Die vind ik op YouTube en na wat gevloek en getier krijg ik mijn ouwe trouwe MacieBookie weer aan de praat. ppppppfffff.....

Maar door dit alles heb ik weinig zin meer om te schrijven, maar upload nog wel alvast even de foto's zodat ik dat morgenochtend niet hoef te doen. Ik ga slapen....

Het is nu inmiddels de volgende ochtend en gelukkig doet de laptop het weer goed. Vandaag gaan we naar de Grand Canyon.

12 opmerkingen:

  1. ik zeg niks....goed spul hè? Begint al aardig op te schieten hè, en wat een prachtige uitzichten GEWELDiG!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ach 1x in de 7 jaar problemen. Dus ja.....goed spul !

      Verwijderen
    2. Je had toch al gegeten......hap hap :) hahahaha geniet nog ff van de reis en van elkaar!!!

      Verwijderen
  2. Schitterende foto's en wat een reis he....#toppie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooie rit, prachtig! En pfff gelukkig doet je macbook het weer, anders moeten wij de verslagen missen ;-) Veel plezier vandaag!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtige uitzichten, wat zullen jullie genieten! Erg leuk om dit allemaal met jullie mee te maken.
    Veel plezier de komende dagen toegewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow, mijn bucketlist wordt weer langer en langer, prachtige rit!
    Heel veel plezier daar!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooie rit zeg, schitterend die rode bergen!
    Gelukkig je Mac weer aan de praat gekregen, is altijd ff schrikken.
    foto's zijn in een woord geweldig!!
    Grtz.Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Met je zonnige verslag en foto's heb je een regenachtige en grijze vrijdag hier weer aardig opgefleurd, bedankt!
    Doe je morgen wel voorzichtig, geen gekke capriolen langs het randje........

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Waaaaahhhhhh nee he, een vastlopen de MacBook dat moet je niet hebbennnnnn!!!! Tuurlijk krijg jij hem weer aan de praat, Apple Helpdesk nummer 1!!!! Waanzinnige foto's weer en heel herkenbaar. Super gaaf die rode bergen!! Geniet lieve zwagerts, ik kijk uit naar het volgende avontuur!! XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gave roadtrip, brings back memories. Have fun.

    BeantwoordenVerwijderen